Kabul ediyorum Anathema çoluk çocuk konseriydi. Ne kadar emo/nemo vb. varsa, ne kadar "17'den 18'e yeni geçtim amanın, dünyam başıma yıkıldı" triplerinde çoluk çocuk varsa toplanmıştı. Sırada beklerken etrafıma bakıp gözlem yaptım. Genelde yalnızken öyle yaparım. Yanımdan geçen nispeten yetişkin kızın biri şöyle dedi: "sırayı bulmak zor değil; 'follow the black rabbit' gibi olmuş." Üzerime alınmadım tabi. Ne de olsa sadece siyah bir ceketti bendeki. Ama doğru tespit. Karanlık dünyalarına ışık sızmıyor.
Riverside'dan ise hiç zevk alamadım. Oldukça küçük bir yerdi ve boş tribünler önünde nasıl futbolun zevki çıkmıyorsa, kapalı mekanda da aynı şekilde bir eksiklik alıp başını gidiyor. Hasta olmamın da payı yok değil. Bundan sonra (büyük konuşmayayım ama) sadece açık hava konserlerine katılmayı planlıyorum.
Velhasıl kelam, Tool gibisi yok...
Black then white are all I see in my infancy.
red and yellow then came to be, reaching out to me.
lets me see.
As below, so above and beyond, I imagine
drawn beyond the lines of reason.
Push the envelope. Watch it bend.
Over thinking, over analyzing separates the body from the mind.
Withering my intuition, missing opportunities and I must
Feed my will to feel my moment drawing way outside the lines.
Black then white are all I see in my infancy.
red and yellow then came to be, reaching out to me.
lets me see there is so much more
and beckons me to look through to these infinite possibilities.
As below, so above and beyond, I imagine
drawn outside the lines of reason.
Push the envelope. Watch it bend.
Over thinking, over analyzing separates the body from the mind.
Withering my intuition leaving all these opportunities behind.
Feed my will to feel this moment urging me to cross the line.
Reaching out to embrace the random.
Reaching out to embrace whatever may come.
I embrace my desire to
feel the rhythm, to feel connected
enough to step aside and weep like a widow
to feel inspired, to fathom the power,
to witness the beauty, to bathe in the fountain,
to swing on the spiral
of our divinity and still be a human.
With my feet upon the ground I lose myself
between the sounds and open wide to suck it in,
I feel it move across my skin.
I'm reaching up and reaching out,
I'm reaching for the random or what ever will bewilder me.
And following our will and wind we may just go where no one's been.
We'll ride the spiral to the end and may just go where no one's been.
Spiral out. Keep going, going...
2 yorum:
anathema hala seviyorum ama eskisi gibi keyifle dinleyemiyorum sanırım.. riverside'ın konserlerini çok merak ediyorum. tool kicks ass!!
ps: konserde orada burada boy boy cins tipler görmek mümkün, bunlara aldırmamak ve sahnedeki müzikle arandaki ilişkiyi etkilemesine izin vermemeli, bence bu böyle :) gelen tipleri kesip yanında varsa arkadaşınla dalgasını geçmek ise adettendir.. :))
Tool konserine gitmeden ölürsem gözüm açık gider...
Yorum Gönder